imanaslovenie.reismee.nl

Maya de bij, het kerkhof & gespierde kuiten

Goedemorgen allemaal!

Na een uur vertraging mochten we eindelijk in een mini vliegtuigje, wat nog niet eens half vol was. Helaas tot de landing veel bewolking gehad dus niet veel kunnen zien maar veilig aangekomen, is toch prettig. Tijdens de vlucht Tia leren kennen. Ze woont in Rotterdam, werkt op het station in Amsterdam en komt uit Slovenia. Ze heeft me wat ins en outs kunnen geven en we hebben wat gekletst over Nederland. Oftewel de 1.5u durende vlucht ging snel voorbij. Het vliegveld hier is heel klein dus binnen 6seconden stond ik buiten en keek een blonde vrouw (Melanija) mijn kant op. Hoezo lijkt ik niet Sloveens ofzo? (Nee dus )

Melanija en haar man kwamen me ophalen en hebben hun hele zaterdagmiddag opgeofferd. Iets wat ik hier zeker moet afleren is het auto-ziek zijn. Al die bochten en hoogteverschillen zijn niet ideaal zullen we maar zeggen. Dus dat wordt nog een dingetje, of gewoon een reden om te lopen i.p.v. met de bus te gaan. En dat lopen, kanonnen goed voor de kuiten als je omhoog en omlaag moet. Misschien krijg ik die dan toch nog haha.
Tijdens de zaterdagmiddag hebben ze mij meegenomen naar een nieuw restaurant. Super mooi en duidelijk echt bijzonder hier. De eerste Sloveense maaltijd op en maar meteen begonnen met het aanleren van warm eten in de middag (16u). Savonds totaal geen honger meer gehad. Verder heeft Melanija me tijdens het eten van alles verteld over Slovenia, over de school en over mijn rol hierin. Al was het zoveel informatie dat ik vast de helft vergeten ben. Gelukkig is ze super aardig en helpt ze mij met elk dingetje.

Rond 17u was ik terug in het appartement. Ik ben begonnen met het uitpakken van mijn koffers en het inrichten van m'n kamer. En jaja jullie zijn vast allemaal jaloers op mijn coole Maya poster van 1m bij 1m. En uiteraard het tapijt van Maya in het roze. Verder heb ik van die glow in de dark manen op m'n kast dus ik hoef niet bang te zijn in het donker gelukkig. Der rest van het appartment heb ik verkend nu ik nog ongegeneerd alle kastjes open kan trekken. Laura & Nuria, de Spaanse huisgenoten, komen vandaag aan het einde van de dag thuis. Ze hadden overal heel leuk post-its opgehangen (een soort speurtocht) met waar ik alles kon vinden.

En dat kerkhof... Tijdens het schrijven van dit verhaal zit ik op mijn kamer aan m'n bureau voor het raam. En mijn uitzicht, jaja, is het kerkhof. De man van Melanija vertelde dat de geesten over ons waken, ik heb liever mijn glow in de dark manen moet ik zeggen.
Het is nog wel wat bewolkt dus de foto's zijn misschien niet helemaal goed zichtbaar maar het geeft een idee.

Vanmiddag komt Melanija mij weer ophalen, al ben ik even vergeten wat we gaan doen. Ik gok verder rondleiden in het dorp enzo.
En morgen komt de eerste dag op school. Om 7.30u op school, een rondleiding en de collega's leren kennen en in een aantal klassen mijzelf introduceren. Om 13u ga ik het contract tekenen van het appartement, lijkt me ook wel handig. En Smiddags een vergadering in het jeugdcentrum. De eerste dagen zal ik vooral rondkijken en Melanija volgen want zij vinden dit dorp handig ingericht als het gaat om niet verdwalen. Maar ze kennen mij nog niet, ik kan over 500meter 30min doen dusja

Nu maar eens kijken wat ik ga vertellen over mijzelf, en over fietsen in Nederland en Armin van Buuren.
Hier is het in iedergeval droog en een graad of 15. De meldingen van regen in Nederland heb ik maar uitgezet

Heb ik je email adres nog niet in de lijst gezet geef het dan rechts even door, vind ik lief!

Veel liefs uit Slovenia!

Reacties

Reacties

Sigrid

Beter een kerkhof voor de deur dan een kroeg. Lekker rustig ????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!